Ik schreef vijf boeken, werkte mee aan twee verhalenbundels, gaf tien boeken uit, waaronder die van mezelf en nu is daar het elfde boek. Toepasselijk wel, want 11 is het gekkengetal, of het dwazengetal. En laat dit boek nu precies over mijn gekten gaan. Al is een depressie onder gekte scharen misschien weer te stigmatiserend voor velen.
Hoe dan ook, dit boek wilde ik eigenlijk niet schrijven. Noch wilde ik met mijn kop op de cover, noch wilde ik een verkapte autobiografie tikken. Toch deed ik het, op aanraden van Jan Dijkgraaf.
“Jij schrijft een steengoed boek over de misère die corona oplevert voor een generatie die het tot nu toe goed had. Velen zitten in jouw schuitje, weinigen kunnen het goed opschrijven.”
En zo geschiedde. In welgeteld 11 toepasselijke schrijfdagen ontstond dit boek. Of het steengoed is laat ik aan jou, de lezer. Wat ik je wel kan beloven is dat je een ongegeneerde kijk in mijn leven en psyche krijgt. Dit boek is mijn persoonlijke verhaal over de tijd voor corona en over hoe ik het afgelopen coronajaar heb beleefd. Hoe het mij is vergaan en hoe ik de toekomst zie. Het is ook een verhaal over depressie en wat dat met een mens doet.
Over het boek
Tjeerd Langstraat had alles mee. Eigenaar van een jonge, groeiende uitgeverij, leuke klussen in de horeca, een fijne relatie, prachtig huis in het centrum van Rotterdam.
En toen kwam corona.
Het was de opmaat naar een jaar waarin hij meer verloor dan hij voor mogelijk hield. Met als grootste verlies: de regie over zijn eigen leven. De depressies waarmee hij altijd al kampte, bereikten begin 2021 het ultieme ‘hoogtepunt’. Zelfmoord werd een serieuze uitweg.
In ‘R.I.P.’ beschrijft hij de strijd, de frustratie, het verdriet en de machteloosheid over ruim een jaar coronamaatregelen en het intense gevecht met de demonen in zijn hoofd. En die op social media.
“Hoi Tjeerd, wat een enorme loser ben jij.
Ik hoop dat het alleen nog maar meer bergafwaarts met je zal gaan.”
Kopen? Tof. Klik op de cover om te bestellen!